Ανάλογα με τον εντοπισμό τους, τα ινομυώματα κατατάσσονται σε υπορογόνια (αμέσως κάτω από τον ορογόνο και προς το εξωτερικό της μήτρας, κάποια από αυτά έχουν μίσχο και ονομάζονται μισχωτά), σε ενδοτοιχωματικά (ενσωματωμένα στα μυϊκά τοιχώματα της μήτρας) και υποβλεννογόνια (αμέσως κάτω από το βλεννογόνο χιτώνα και προβάλλουν μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα).
Τα αίτια της εμφάνισης ινομυωμάτων
Τα αίτια της εμφάνισης των ινομυωμάτων δεν έχουν ακόμα αποσαφηνισθεί. Όμως από τα διάφορα ιστολογικά ευρήματα φαίνεται, πως κάθε ινομύωμα προκύπτει από ένα αρχικό κύτταρο, το οποίο αρχίζει να πολλαπλασιάζεται χωρίς έλεγχο, ίσως διότι φέρει κάποια αλλοίωση στο γενετικό υλικό του, δηλαδή στο DNA του.
Η κληρονομικότητα φαίνεται πως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη εμφάνισή τους ενώ όσες γυναίκες δεν απέκτησαν παιδιά φαίνεται να αντιμετωπίζουν πιο συχνά τέτοιου τύπου μορφώματα, όπως επίσης και οι παχύσαρκες γυναίκες.Το μέγεθος των ινομυωμάτων αυξάνεται κατά τη διάρκεια που η γυναίκα βρίσκεται υπό την επιρροή των οιστρογόνων ενώ αυτά συρρικνώνονται στην εμμηνόπαυση.Συνεπώς, τα ινομυώματα εμφανίζονται κατά κανόνα όσο η γυναίκα βρίσκεται ακόμα σε αναπαραγωγική ηλικία και σε μερικές περιπτώσεις το μέγεθός τους αυξάνεται κατά τη διάρκεια της κύησης και του θηλασμού, ενώ αντίστοιχα μειώνεται στην εμμηνόπαυση.
Δεν οδηγούν σε καρκίνο
Ευτυχώς, η πιθανότητα να εξαλλαχθούν σε καρκίνο είναι πολύ μικρή και σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα αγγίζει το 0,7%, ενώ υπάρχουν και μεγάλες μελέτες, που υποστηρίζουν πως η πιθανότητα αυτή είναι ακόμα μικρότερη, πιο κοντά στο 0,1%.
Ινομυώματα και εγκυμοσύνη
Τα ινομυώματα σε μερικές περιπτώσεις σχετίζονται και με προβλήματα της εγκυμοσύνης. Είναι γεγονός, πως οι περισσότερες γυναίκες, στη μήτρα των οποίων εντοπίζονται ινομυώματα, δεν θα αντιμετωπίσουν προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Τα μορφώματα αυτά όμως έχουν συνδεθεί αφενός με καθ’ έξιν αποβολές, αφετέρου με πρόωρο τοκετό, αλλά και με αναστολή της φυσιολογικής ανάπτυξης τους εμβρύου (ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη) καθώς και με σημαντικές αιμορραγίες μετά τον τοκετό.
Δεν έχουν αποσαφηνιστεί οι μηχανισμοί, μέσω των οποίων τα ινομυώματα «παρεμβαίνουν» στη φυσιολογική εξέλιξη της κύησης. Ενδέχεται η ύπαρξή τους να παρεμποδίζει την ορθή εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα ή να εμποδίζουν την ανάπτυξη της μήτρας, που είναι απαραίτητη ώστε να ακολουθήσει την ταχεία ανάπτυξη του εμβρύου.
Επίσης, είναι δυνατόν να βρίσκονται σε σημεία εντός της μήτρας φράζοντας στην ουσία τη διαδρομή του σπέρματος προς το στόμιο της σάλπιγγας.Tο ευχάριστο είναι ότι σήμερα τα ινομυώματα αφαιρούνται γρήγορα και με απόλυτη ασφάλεια και τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η γονιμότητα αποκαθίσταται σε ποσοστό 61%.